Manuel Terapi ‘el ile terapi-tedavi’ anlamına gelmektedir.   Manuel terapinin tarihçesine bakıldığında bilinen ilk tanımı modern tıbbın temelini oluşturan Hipokrat tarafından verilmiştir.  Dünyada yüzyıllardır birçok ülkede uygulanan manuel terapi yöntemlerinin 120 yıl önce tıp camiasına girerek bilimsel olarak araştırıldığı, çalışmalar yapıldığı ve manuel terapinin bir bilim dalı haline getirildiği görülür.

Manuel terapi bel fıtığı, boyun fıtığı gibi kas iskelet sistemini ilgilendiren tüm hastalıklarda uygulanan tamamen kanıta dayalı tıp bilgileri ile yapılan uygulamalardır. Omurga ve ekstremite eklemlerindeki ağrı ve fonksiyon bozukluklarının tedavisinde uygulanan manuel terapi, maniplasyon, mobilizasyon, özel germe teknikleri, postizometrik relaksasyon teknikleri ve klinik bantlama teknikleri gibi yöntemler içerir.

MANUEL TERAPİ de herhangi bir ilaç tedavisi ya da cerrahi yaklaşım yoktur. Bu tedavi de vücut biyomekaniği bir bütün olarak ele alınıp özel teknik ve testlerle sorunun kaynağı araştırılır ve tedavi edilir. Probleme direk müdahale edildiğinden çok kısa sürede iyileşme imkanı sunar. Tedavideki amaç omurların doğal dizilimini sağlamak, kasları ve eklemleri sağlıklı duruma getirmektir. Manuel terapi sonucunda hasta egzersizlerini düzenli yaptığı takdirde kalıcı bir iyileşme sağlanmış olur.

Manuel terapi uygulamasının Biyoenerji, Uzakdoğu tıbbı gibi soyut kavramlarla bir yakınlığı yoktur. Uygulamalar biyomekaniksel temellere dayalı etkinliği kanıtlanmış yöntemlerdir.

Manuel terapi birçok yönteme verilen ortak isim olduğundan uygulayıcı bunlardan birkaçını ya da çoğunluğunu bilip uygulamalarını o tekniğe göre yapar. Her elle yapılan uygulama manuel terapi değildir.

Manuel terapi uygulamaları oldukça karışık ve tecrübe gerektirdiğinden sadece bu alanda çalışan, manuel terapi eğitimi almış fizyoterapistler veya doktorlara yaptırılmalıdır. Bunun haricinde manuel terapi yaptığını iddia eden kişilere güvenilmemelidir.  Aksi takdirde ciddi komplikasyonlar görülebilir.

Osteopati hastalıklarda kas-iskelet sisteminin etkinliği üzerinde duran tamamlayıcı bir tıp metodu.

Bir sinirin veya omurilikten gelen sinirlerin fiziksel veya duygusal etkilenmeden dolayı organlarda görülen özellikle eklemlerdeki fizyolojik bozuklukların hareket kısıtlılığını düzeltme, fonksiyonel bozuklukları ve ağrıları yok etme amacıyla uygulanan tedavi yöntemi olup, vücut fonksiyonlarını, üniter bir bakış açısı baz alarak, kas-iskelet sistemine önem vererek, teşhis koyar ve tedavi eder. (http://tr.wikipedia.org/wiki/Osteopati)

Osteopat vücuttaki yumuşak dokularda tonus artışlarını ve ona bağlı eklem fonksiyon bozukluklarını tespit eder, rahatsız olan eklemi yeniden dengeleyerek iyileşmesini sağlar. Yani sadece semptomatik değil, sebebe yönelik tedavi eder. Ağrıya veya fonksiyon bozukluklarına yol açan sinir işlevini engelleyen zinciri ortadan kaldırmak ve yeniden kas-iskelet hareket koordinasyonu sağlamak suretiyle Osteopat Hekim rahatsızlıkları oluşturan nedenleri ortadan kaldırır.

Osteopati omurga rahatsızlıklarında kullanılmakla beraber, sıklıkla rastlanan omuz veya kalça gibi, diğer eklemlerde de uygun endikasyonlarda kullanılmaktadır. Denge ve Duruş bozukluklarını düzeltmek, Omurga ve Pelvis eklemlerine mümkün olabildiği ölçüde fonksiyonunu yeniden kazandırmak amacıyla özellikle lomber ve servikal ağrı sendromları, mekanik bel ağrıları ve Dr.Maigne’s faset sendromlarında uygulanır.

(http://tr.wikipedia.org/wiki/Osteopati)

Vücut bir zincir gibi her eklemi ve bölgesi diğer kısımlarla bağlantılı olduğu için mutlaka tedaviler sadece problem olan bölge ile sınırlı kalmayıp, diğer kısımları da bir bütün halinde uygulanmalıdır.